Het rapport van de Rekenkamer was duidelijk: de investering van 46 miljoen euro in GAE was gebaseerd op ‘een te rooskleurig beeld’. Veel minder passagiers dan verwacht, minder lijnvluchten, en subsidies ‘opgevlogen’ nadat nieuwe routes alweer werden opgeheven.

Desondanks lijken veel politieke partijen vast te houden aan de status quo, gedreven door de wens om het vliegveld open te houden en met financiële steun van de provincie. Maar is deze vastberadenheid gebaseerd op een heldere visie voor de toekomst, of is het een geval van vliegen in het donker?

GAE’s ambitie om een pionier te zijn in de elektrische luchtvaart wordt door de Rekenkamer ook als te ambitieus gezien. Grotere luchthavens met meer problemen rondom geluidsoverlast zullen waarschijnlijk deze pioniersrol vervullen. Bovendien moet GAE als kleine speler intensief samenwerkingen met de bestemmingen voor elektrisch vliegen omdat je anders eenvoudigweg niet terugkomt.

Het is tijd dat we stoppen met het achterna jagen van deze onbereikbare droom en in plaats daarvan een meer realistische en duurzame visie voor GAE ontwikkelen. GroenLinks Drenthe roept al jaren op tot heroverweging van de rol van GAE, met name gezien de toenemende urgentie van de klimaatcrisis en druk van de stikstofcrisis.

GroenLinks Statenlid Sam Pormes heeft de roep om verandering gekristalliseerd in zijn pleidooi voor een onderzoekscommissie. Deze commissie zou de oorspronkelijke voorspellingen en uitkomsten van GAE grondig moeten onderzoeken. Waar is de 7 miljoen euro van het ‘routefonds’ gebleven? Hoe kon het gebeuren dat in 2016 zoveel zaken rooskleuriger werden voorspeld dan ze uiteindelijk uitkwamen? Deze vragen verdienen antwoorden.

Maar we moeten verder kijken dan alleen deze analyse. Het is tijd om na te denken over de toekomst van het vliegveldterrein. Kan het transformeren van een bron van CO2-uitstoot naar een groene oase, een duurzame woonwijk wellicht? Kunnen we een model creëren dat zowel economische als ecologische voordelen biedt voor de regio?

Het instellen van een onafhankelijke commissie die de mogelijke alternatieven voor GAE onderzoekt, zou een cruciale eerste stap zijn in deze richting. Met experts uit verschillende velden - stadsplanning, milieuwetenschap, economie - kunnen we een veelzijdig beeld krijgen van wat de toekomst zou kunnen brengen.

Natuurlijk, er zal weerstand zijn. Velen zien GAE als van grote waarde voor de regio en willen niet “alleen naar het geld kijken”. Maar als we serieus zijn over het aanpakken van de klimaatcrisis, dan moeten we deze moeilijke discussies aangaan. We moeten alle opties op tafel leggen en een eerlijke en open dialoog voeren over wat het beste is voor Drenthe en haar bewoners.

De transitie van een luchthaven naar een groene woonwijk kan een voorbeeld zijn voor andere regio’s die worstelen met soortgelijke problemen. Het kan een levend laboratorium worden voor duurzame stadsplanning, een plek waar we de steden van de toekomst ontwerpen. Als dat waarde heeft, kunnen bepaalde elementen behouden worden of er kunnen alternatieve mogelijkheden worden zoeken voor functies die als essentieel beschouwd worden, zoals donorvluchten voor het UMC Groningen als blijkt dat dit onmisbaar is.

We moeten niet vergeten dat de toekomst ‘lastig te voorspellen’ is, zoals Gerben Brandsema (ChristenUnie) opmerkte. Maar dat betekent niet dat we passief moeten wachten op wat komen gaat. We moeten actief de toekomst vormgeven, en dat begint met het stellen van de juiste vragen en het durven dromen van een groenere, duurzamere toekomst voor Groningen Airport Eelde.

Het is tijd dat we stoppen met vliegen op automatische piloot en beginnen met het navigeren naar een duurzamere toekomst. Voor GAE, voor Drenthe, en voor ons allemaal.