De Stikstofproblematiek leeft uiteraard ook in Drenthe.

Vrijdag a.s. komt er een extra Statenvergadering hierover.  Maar vandaag onderstaande bijdrage van Erwin van Liempd hierover.

Waar zal ik eens beginnen? Het ontkrachten van alle onwaarheden in de beargumentering van de PVV bij de agendering van dit onderwerp is onbegonnen werk.

Daarom eerst maar even de beantwoording van de vragen die de fractie van PVV aan andere Statenfracties stelt.

  1. Drenthe is van oorsprong een natuurlijke provincie die onder toenemende menselijke invloed is komen te staan. Die menselijke invloed heeft mooie dingen gebracht echter het optimum zijn we inmiddels voorbij getuige ook de uitspraak van de Raad van State.
  2. Veel Drentse natuur, waaronder ook de heidevelden zijn zo geworden door onder anderen menselijk handelen. Wat GroenLinks betreft hulde aan de natuurbeheerders van Drenthe dat ze ondanks de negatieve invloeden de heide zo mooi als mogelijk hebben weten te houden.
  3. De GroenLinks fractie is van mening dat stimulering van natuurontwikkeling een bijdrage levert aan de grootste economische sector van Drenthe.
  4. Drenthe heeft de Europese plicht om zorg te dragen voor instandhouding van een aantal onder druk staande natuurgebieden en daar levendesoorten. Wat GroenLinks betreft dient er blijven inspanning geleverd te worden om te zorgen voor de gunstige staat van instandhouding van dezegebieden en soorten. Dat past bij het Europees beleid en bij de uitspraak van de Raad van State.

Gezien de vele halve en hele onwaarheden die gebezigd worden is het misschien goed om even te resumeren:

  • De Vogelrichtlijn (1979) en de Habitatrichtlijn (1992) zijn door de Europese Unie opgesteld om de biologische biodiversiteit in Europa in stand te houden. In 1998 is in Nederland de Natuurbeschermingswet van kracht geworden en daarna zijn N2000 gebieden aangewezen om de in de richtlijnen genoemde soorten en habitats te beschermen. Sindsdien hebben we vele rapporten gezien die aangeven dat de staat van instandhouding van veel soorten en habitats ongunstig is. Dat stikstof daar een belangrijke bedreiging vormen is geen nieuws. In de tachtiger jaren was al bekend dat deze stoffen schadelijk waren voor natuur. Enkele jaren geleden dreigde vergunningverlening al te stagneren door een overdaad aan stikstofdepositie. Daarop is de PAS in het leven geroepen, tegen adviezen van vele juristen en ecologen. De PAS bood mogelijkheden vergunningen te verlenen als, misschien, ergens in de toekomst, herstelmaatregelen getroffen zouden worden. De ontwikkelruimte werd benut, het herstel vaak lang uitgesteld als het überhaupt van kwam. Dat brengt ons waar we vandaag de dag zijn, bij de uitspraak van de Raad van State. De Raad van State oordeelde dat er eerst herstel plaats moet vinden waarna er pas ontwikkelruimte waarbij stikstof vrijkomt kan zijn. Deze uitspraak heeft velen verrast; en dat verast de fractie van GroenLinks dan weer.

Een oproep, zoals nu door partijen gedaan wordt om opnieuw een plafond in te stellen of te gaan sleutelen aan de bescherming van natuur of het aantal Natura-2000 gebieden kent wat GroenLinks betreft geen PAS. Het kan wettelijk gezien niet, het zou heel slecht zijn voor de natuur die al zwaar gebukt gaat onder de stikstofdepositie. Het zou slechts vertraging opleveren voor de vergunningverlening. Wat GroenLinks betreft moet er snel werk gemaakt worden van herstelmaatregelen en beperking van de uitstoot; voor de natuur, de leefbaarheid maar zeker ook voor de vooruitgang van Drenthe. Een gebiedsgerichte aanpak past daar het best bij.

Verder is GroenLinks van mening dat het in een van de meest welvarende landen van de wereld niet past om zo slecht voor de eigen omgeving te zorgen. Recent was te lezen dat het Rijk dit jaar 1 miljard overhoudt op de begroting. GroenLinks pleit ervoor om dit bedrag in te zetten voor herstel van natuur maar ook een ruimhartige regeling voor veehouders die willen stopp en of een transitie naar duurzaam willen maken.

Ik besluit met een verwijzing naar het coalitieakkoord, daar staat dat functies in balans moeten zijn. Die balans is er nu even uit; maar GroenLinks heeft de volle overtuiging dat met de juiste keuzes die balans weer gevonden kan worden. Laten we ons daarvoor inzetten.