Wij hadden ook wel gemerkt dat de Gedeputeerde anders opereerde in het afgelopen jaar dan vorige periode. Maar dat er onder de oppervlakte dusdanig grote spanningen leefden was voor ons niet zichtbaar. Zijn vertrek is voor ons onverwacht en zeer spijtig. De fractie van GroenLinks had en heeft alle vertrouwen in Ard van der Tuuk.
Dat de samenwerking binnen Gedeputeerde Staten niet gelukt is en dat Gedeputeerde Van der Tuuk daardoor het veld heeft moeten ruimen, is jammer. Maar wat ons vooral teleur heeft gesteld, is de wijze waarop GS is omgegaan met deze onderlinge verdeeldheid. Een bestuursstijl die ertoe leidt, dat iemand onverwacht moet vertrekken, gevolgd door een krampachtig stilzwijgen over de problemen die op de achtergrond leefden, kan niet op enthousiasme rekenen. Wij missen in alle verklaringen het toekomstperspectief: waarom zit er nog wel muziek zit in een college met nieuwe samenstelling?
De Partij van de Arbeid heeft de heer Van der Tuuk als een blok laten vallen. Zijn vertrek werd ogenblikkelijk geaccepteerd met de boodschap dat naar een opvolger wordt gezocht. Als een fractie haar Gedeputeerde ogenschijnlijk zo makkelijk het veld laat ruimen, om maar in de coalitie te blijven, kan zij dan wel haar linkse stempel drukken op het beleid, of neemt zij alles voor lief, om maar op het pluche te blijven? En kan een opvolger wél op steun rekenen? Kortom: welke garantie hebben wij dat hier over een jaar niet weer staan, omdat bij het volgende incident of verschil in opvatting de PvdA-Gedeputeerde weer het veld moet ruimen?
Een stabiel en daadkrachtig bestuur is wat Drenthe nodig heeft. Afgelopen week hebben wij dat zeker niet aan het werk gezien. Dit is een betreurenswaardige affaire voor Drenthe en GroenLinks hoopt dat ons vertrouwen snel hersteld wordt.