Bedreiging langetermijndoelen?
Zonneparken moeten goed worden ingepast in het landschap, aldus het voorstel. Met behoud of verbetering van biodiversiteit. Verder staat er: als grote afnemers clusters vormen, kan de netcapaciteit ten volle worden benut. En ook: ieder project moet een participatieverslag aanleveren met daarin vermeld alle inspanningen. Het doel daarbij is 50% eigenaarschap door de omgeving.
Statenlid Ewoud Bos heeft zijn twijfels: ‘Betekent deze maximering geen bedreiging voor de langetermijndoelen om energieneutraal te worden? Het voorstel is namelijk om een maximum in te stellen van bijna 1.400 hectare, naar ratio verdeeld naar de gemeenten op basis van wat zij willen opwekken. Volgens het College moet het met de voorgestelde regeling mogelijk zijn om onze provinciale doelen te gaan halen. Ik wil het College vragen om een specifieke onderbouwing hiervoor. Ik wil bijvoorbeeld wel weten uit welke vormen van energie de 40% hernieuwbaar gaat bestaan in 2030.’
Gelukkig ontheffingen
Gelukkig bevat het voorstel ook ontheffingen die kunnen worden toegepast nadat het maximum aantal hectares is bereikt. ‘Zo kan Gedeputeerde Staten besluiten om alsnog een zonnepark te vergunnen als dit past binnen de provinciale doelstellingen en zolang het in verhouding is met bijvoorbeeld zon-op-dak. Daarnaast kunnen kleinschalige initiatieven van bijvoorbeeld energiecoöperaties, tot tweeënhalve hectare, gewoon doorgaan.’
Eén van de doelen van het voorstel is het stimuleren van zon-op-dak. ‘Wij zijn vooral blij dat met dit voorstel de landschappelijke inpassing beter zal worden. Ook het halen van verschillende nevendoelen komen zo dichterbij. Denk bijvoorbeeld aan biodiversiteit vergroten, bufferen tussen natuur en landbouw of kwetsbare gronden vernatten.’